Pimpirikli Anne

Bir Ben miyim Pimpirikli Anne?

Etrafımdakilerden o kadar çok ve sık eleştiri alıyorum ki, bugünden tezi yok kendimi pimpirikli anne olarak ilan ediyorum. İnanır mısınız, eleştirenlerin arasında eşim, yakın arkadaşlarım ve hatta kendi annem bile var.. Hadi eşim eleştiriyor ama anneme ne demeli... Herkes illa eleştiriyor ama bir kişi de çıkıp da bu kadar emeğini takdir ediyorum demiyor. Varsa yoksa olumsuz eleştiriler..

Şunu çok iyi biliyorum ki çocuk yetiştirme konusunda her annenin doğrusu farklıdır. Ancak bazı doğrular da vardır ki kişilere göre farklı yorumlanmaması gerekir. Örneğin; çocukların sürekli olarak abur cubur yemesi doğru değildir ve bu herkesçe kabul edilmekteyken bu konuda bile olumsuz eleştiriler alabiliyorum ve buna gerçekten gıcık oluyorum. Teknoloji çağında, istediğimiz her bilgiye her yerde ve anında ulaşabiliyorken nasıl oluyor da insanlar beni bu kadar acımasızca eleştiriyorlar anlayabilmiş değilim.

Genelde gelen yorumlar üç farklı şekilde oluyor; Kaan’dan büyük çocukların anneleri gereksiz yere pimpiriklendiğimi, Kaan’dan küçük bebeklerin anneleri konuları çok fazla abarttığımı söylüyorlar. Zaten anne olmayan kişilerin eleştirilerini ise burada hiç dile getirmeyeyim daha iyi, çünkü o yorumlar karşısında kendimi çok daha kötü hissediyorum.

Gelen Eleştirileri en temel konulara göre ayıracak olursam;

Çocukların Tv izleme durumu


X Şahıs: Aman ne olacak ki çocuklar ne öğrenirlerse tv’den öğreniyorlar. Hatta bir tanıdığımın çocuğu her şeyi pepeden öğrendi. Çocuk dediğin tv izleyerek büyür v.s …

Benim cevap: Sizce TV çok gerekli bir şey mi? 2 yaşına kadar izlemesin, sonrasında zaten illa ki izleyecek. Bence ne kadar geç tanışırsa o kadar iyi. Tv.ye kilitlenip herkes gibi asosyal olacağına, pepeden öğreneceği şeyleri ben oğlumla birebir iletişim kurarak, ve de onunla sevgi dolu vakit geçirerek öğretebilirim.

Bu arada, tv.nin çocukların hayatına olumsuz etkilerini buradan göz atabilirsiniz.

Çocukların abur cubur yeme durumu


X şahıs: Al oğlum sana cips (ya da kek, pasta, bisküvi vs.) vereyim.

Benim cevap: Hayır teyzesi o daha cipsin tadını bilmiyor.

X şahıs: Yesin canım bir şey olmaz.

Benim cevap: Gerek yok, ne kadar geç tanışırsa o kadar iyidir.

X şahıs: Aaaa neden? Olur mu canım çocuklar cipsi çok sever. Bak nasıl da istiyor vereyim de yesin… Benim çocuklarım daha 6 aylıkken turşu yiyordu… Çocuğu bu kadar sıkboğaz etmesene, hem bak bebeğim nasıl da ufacık kalmış. Her şeyi saklarsan çocuktan, böyle kilo alamaz işteee…..

Benim cevap: Hayır teyzesi, olmaz dedim. Siz verin onu ben yiyeyim. Gerek yok tanımasın, çünkü çok gerekli bir şey değil. Onu yiyeceğine sağlıklı bir şeyler yesin. Hem önemli olan kilolu olması değil, sağlıklı olması. 0-3 yaş arası beslenmenin çocuklar için çok büyük önem taşıdığını, hatta bu dönemdeki beslenmenin zeka gelişimine ve bağışıklık sisteminin güçlü olmasına çok büyük etkisi olduğunu bilen bir anneyim ben.

Çocuklarda uyku durumu


En çok eleştiri aldığım konuların başında uzak ara uyku konusu geliyor. Oysa ki çocukların beslenmesi kadar uykusunu alması, uyku düzeni oluşması, uyuyarak büyümeleri gerektiğini ne kadar anlatsam bana az gibi geliyor. Hele ki bazı annelerin uykuyu basit bir olaymış gibi yansıtmalarına ve bilinçsizce konuşmalarına fazlasıyla geriliyorum.

X şahıs: Aman canım, bugünde uyumasın. Bir günden bir şey olmaz…

Benim cevap: Oluyor, hem de çok şey oluyor teyzesi. Rutinimizi bir gün bozduğumuz zaman oğlumun bozulan düzenini eski haline getirmemiz üç günümüzü alıyor. Hem ben o düzeni oturtabilmek için bir yıl uğraştım. O kadar emeği oğlum da ben de hayat boyu rahat edelim diye sarf ettim, siz istediniz diye ben oğlumun düzenini bile bile bozamam.

X şahıs: Akşam geç yatır ki sabah geç kalksın..

Benim cevap: Hayır işte, hiç de öyle değil. Çok sıklıkla yapılan bir hata, en azından bizde öyle değil. Benim oğlumun vücut saati tıpkı kurulu bir saat gibi; kaçta yatarsa yatsın, sabah aynı saatte kalkıyor.

X şahıs: Annesi, çocuğu biraz yor, uykusunu biraz geciktir. Çok yorarsan gece uyanmaz daha güzel uyur.

Benim cevap: Hiçte öyle değil. Aksine çok yorulunca daha fazla uyanıyor. Çünkü oğlum doğal uyku saatini geçirdiğinde, vücudu kortizol adı verilen stres hormonu salgılıyor. Bu da oğlumun gerginleşmesine neden oluyor. Gergin ve stresli olunca, doğal olarak uykuya dalmasını ve kaliteli uyumasını maalesef ki engelliyor.

X şahıs: Bak çocuk uyumak istemiyor işte, uykusu gelince uyur nasıl olsa…

Benim cevap: İşte size doğru bilinen bir yanlış daha. Ben oğlumu uyutmazsam, sabaha kadar uyumaz. Çünkü o daha çok küçük olduğu için uykusunu kontrol edebilecek yeteneğe sahip değil. Ben gerektiği zaman uykuya dalmayı öğretmezsem uyuması gerektiğini nasıl öğrenecek peki?

Bu arada "uyku eğitimi"adlı yazımı buradan göz atabilirsiniz.

Adım pimpirikli anneye çıktı ya sevgili okurlarım, bu konuyu aydınlatabilmek için değerli yorumlarınızı bekliyorum.

Söyleyin bakalım, ben miyim yanlış, yoksa onlar mı doğrusunu söylüyor..

Ben çıkamadım işin içinden, bir el atın da hep birlikte doğruyu bulalım…

22 yorum:

  1. her birine içtenlikle katılmama ek olarak en çok da uyku konusundaki benzer hatta tıpatıp olan yorumlardan ben de feci muzdaribim.haftasonu okul yok geç yatsın,bir kereden birşey olmaz,bebekliğindeki gibi olmaz herşey...vs . vs. deli ediyor artık bu yorumlar beni.pimpirikli dğeil bilinçli anneleriz biz.(yetebildiğimiz kadar.)bu eleştirileri yapan insanlar zamanında budüzen ve alışkanlıkalrı kazandıramamış ya da bu işleri becerebilme potansiyeli olmayan insanlar..bunu da bildikleri için en kolayını kafa yormayı seçiyorlar.

    YanıtlaSil
  2. Özden merhaba;
    Yorumun için öncelikle teşekkür ediyorum.Aldığım yorumlardan yalnız olmadığımı anlıyorum ve bu da beni çok mutlu ediyor.Malesef ki bu tip olumsuz eleştiriler hayatımızda hep oldu,olmaya da devam edecektir mutlaka ama doğru yolda olduğumuzu bilmek güzel birşey...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Super bir yorum aynen oyle burcu abla, biz dogru yoldayiz ve yanliz degiliz , bizim gibi dusunenlerde var..!!!

      Sil
  3. Ah canım çok iyi dedin valla, ne dediysen hepsine katılıyorum. Ben de aynı yorumları alıyorum. Artık kulağımı kapatmakla ve cevap vermemekle yetiniyorum. Eşimle karar verdik hiç tv izletmiyoruz, bir yere misafirliğie gittiğimizde de kapatmalarını rica ediyoruz. Hemen geliyor tepkiler biz böyle istiyoruz deyip geçmeye karar verdik. Çünkü tartışmakla bir yere varılmıyor maalesef. Bir de "ne kadar engelleyeceksin ki nasılsa yiyecek, nasılsa tv izleyecek" diyorlar, ben katılmıyorum nasıl başlarsa öyle gider bence. Çocuğu oyalayacak başka şeyler bulamazsan tabi ki tv ye hapsolur.

    YanıtlaSil
  4. Hiç de pimpirikli değilsin, olması gerekeni yapıyorsun. Yani: kendi çocuğunu nasıl yetiştirmek istiyorsan, için nasıl rahat ediyorsa öyle yetiştiriyorsun.
    Bu durumda 3. şahıslara laf düşmez.

    YanıtlaSil
  5. Esmacığım çok teşekkür ediyorum,beni anlayan annelerin olduğunu bilmek mutluluk verici.Aynen dediğin gibi tepkini kısa ve net olarak ortaya koymakta fayda var.Bir çocuğa en güzel rol model anne-babadır.

    YanıtlaSil
  6. güneşlibirgün merhaba;desteğin için çok çok teşekkür ediyorum.

    YanıtlaSil
  7. Kaanın babasından not :
    Oğlumla ben senin pimpirikli olduğunu düşünüyoruz :)

    YanıtlaSil
  8. Sevgili Anne aynı dertlerden muzdaripiz. şeker yok diye kendimi yırtsam da gizli gizli vereni bile var! ara öğünlerini öğün gören eşimle bile mücadele ediyorum... Ne yazık ki çocuklarımızı biz yetiştiremiyoruz.

    sevgiler.

    YanıtlaSil
  9. Çocuk büyütürken bence en zor kısım yakın uzak herkesin manevi baskısı burnunu sokması anneliğine saygı duymadan bıdı bıdı konuşması :(
    sizi çok iyi anlıyorum..

    YanıtlaSil
  10. love and smile merhaba;
    Malesef ki aynen öyle oluyor ama artık duymuyorum,görmüyorum,bilmiyorum takdiğini uyguluyorum.Bu şekilde hem oğlum mutlu,hem de ben ve düzenimizi kimsenin bozmasına izin vermiyorum.Teşekkürler...
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  11. Sanırım oğluşlarımız aynı yasta ve aydalar,ekim 2011 doğumlu Arasım.Yazdıklarınızı okurken kendimi gördüm sanki,aynı şeyler aynı şeyler.Bende 9 aylıkken verdim uyku eğitimini.bana da en çok o konuda eleştiri yapıyorlar.Çocuğumu mecbur kalmadıkça sefil uyutmadım hep yatağında uykuya geçti,gittiğim yerlerden hep o uyumadan önce geldim ki uyku saatine yetişeyim diye.Aman bırak burda uyusun üfff çok üstüne düşüyorsun ne aman doğruların varmış vs vs.En doğrusu bizim ki:)

    YanıtlaSil
  12. pimprikli değil, süper annesin bence:)

    YanıtlaSil
  13. Sevgili Aras, behiye bu konuda en azından beni anlayan annelerin olduğunu bilmek bile insanı rahatlatıyor.Bu yazıyı yazdığımda oğlum çok küçüktü,şimdi 23 aylık olduk ve iyiki kimseyi dinlemeyip kendi iç sesimi dinleyerek kendi doğrularımı uygulamışım diyorum.Şimdi oğlumun öyle güzel bir uyku düzeni var ki beni eleştiren anneler şimdi maşallah diyorlar.Bende oğlumda rahat ettik.

    YanıtlaSil
  14. Kesinlikle sonuna kadar haklısınız ve aynı fikirdeyiz...
    can bizim canımız. Sorun olduğunda bizim canımız yanıyor..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen, Olcaycığım.En azından şimdi oğlum daha da büyüdü ve her konuda içim çok rahat.

      Sil
  15. Merhabalar, cevaplarinizi ve sabrinizi gercekten taktir ettim, ne kadar guzel anlatmissiniz aynen oyle oluyor:) Ama yalniz olmadiginizi bilmenizi isterim yazdiklariniza sonuna kadar katiliyorum ve bende oyle bir anneyim:)) Sevgiler,
    Ozlem

    YanıtlaSil
  16. senden bir tane daha var o da ben.o bilinçsiz eleştirenlerle mücadele etmek çokkk zor.bir de ben eğitimciyim ona rağmen cahil cahil konuşuyorlar.nasıl olsa çikolata yiyecek diyorlar hatta babamız da bunu diyor.bırak tadını alsın.ben de diyorum ki sigara da verelim bırak onun da tadını alsın !öyle bir mantık olamaz ne kadar geç o kadar iyi diyorum.tarım zararlısı gibi bu insanlar bölünerek çoğalıyorlar.hepsinde aynı cümle"ben o kadar kısıtlamadım."çok fazla sıkmamak gerek"...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhabalar; "tarım zararlısı bu insanlar bölünerek çoğalıyorlar" bu cümleniz öyle dikkatimi çekti ki maalesef ki bilinçsizlik almış başını gidiyor, aslında biliyorlarda pek işlerine gelmiyor.Sigara örneğini bende söylüyorum babamıza örnek olarak.Ben artık bu konuda net tavrımı koyarak çözüm buldum.Yorumunuz için ayrıca teşekkür ediyorum.

      Sil
  17. Merhabalar, cevaplariniza ve sabrinizi cok taktir ettim:) Cok guzel bir yazi olmus cok guzel dile getirmissiniz, benzer durumlari bende yasiyorum ama esim ve benim ailelerim baska sehirde yasadigi icin biz o yonden biraz daha soyutlayabildik kendimizi sanirim. Ama disarida hala kontrolum disinda aa cok tatli bir kiziniz var deyip deyip kas goz arasi eline cikolata ve kurabiye tutusturup cocuga yaranmaya calisan buyuklerle savasiyorum ve hep tetikte olmam gerekiyor:( Bilmenizi isterim yalniz degilsiniz, sevgiler:) Ozlem

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Özlem hanım öncelikle yorumunuz ve yalnız olmadığımı hissettirdiğiniz için çok teşekkür ediyorum.Bu konuda ailelerin uzak mesafede olmaları şans diyorum sebebi ise kendi ailenize bunu kabul ettirmek çok daha zor.Dışardaki insanlara tavrınızı net olarak gösterilebilir ama aile konusu olunca tabiri caizse laf anlatmak imkansızlaşıyor.Benim yanımda yapmasalar bile ben olmayınca yine bildiklerini okuyorlar maalesef.Sevgiler...

      Sil
  18. Masallah burcu abla sen bir numarasin! Cok olumlu yorumlar yazilmis ve bende hepsine katliyorum.
    Sevgilerimle

    YanıtlaSil

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...