Oyun Hamuru İle Tanıştık

Bir süredir her Çarşamba günü Yağmur'un ön ayak olarak bizi ve çocuklarımızı bir araya getirdiği oyun grubuna gidiyoruz. Oyun grubunda ilk etapta bir saat kadar çocukları oyun alanında serbest bırakıyoruz, istedikleri gibi oynuyorlar. Biz de o sırada kahvemizi içip sohbet ediyoruz. Kahvemizi yudumlayıp kızlarla sohbet ederken oğlumu da göz ucuyla takip etmeyi ihmal etmiyorum, zira grubun yaş olarak en küçük üyesi Kaan olduğu için ara sıra bana ihtiyacı olabiliyor. Neyse sözü fazla uzatmayayım, serbest saat sırasında bir baktım oyun alanında ki görevli ablası Kaan'ı oturtmuş masaya birlikte oyun hamuruyla oynuyorlar. Önce biraz uzaktan izledim, Kaan'ın oyun hamuruna ilk tepkisi onu ağzına götürmek oldu. Sonra etrafına bakınarak arkadaşlarının neler yaptığını süzmeye başladı,  neyse ki diğer çocuklar oyun hamuruna daha hakimdiler, en azından Kaan gibi ilk kez karşılaşmıyorlardı. Kaan bu madde ile ne yapılacağını anlamak için bir müddet arkadaşlarını izledi sonra kendisi de kendince bir şeyler yapmaya çalıştı. Tabi bende oğlum yeni şeylerle tanıştığı için mutlu oldum. 

Oyun grubu vesilesi ile ne zamandır ortaya çıkartmayı düşündüğüm oyun hamurlarını çıkarttım.  Aslında bir süredir aklımdaydı ama fırsat bulup ta bir türlü başına oturamamıştık.     Ama böylesi çok daha iyi oldu. Oyun hamuruyla neler yapabileceğini ilk etapta arkadaşlarından görmesi oğlumu oyun hamuruna daha da ilgili olmaya sevk etti. 

Oyun hamurlarını çıkartıp aktivite masasına oturduk. Hamuru önce elimde yuvarladım ve merdane ile yufka gibi açtım. Tabii bu arada Kaan beni seyrediyordu. Daha hamura doğru dürüst bir şekil veremeden Kaan hemen hamura ve merdaneye uzandı ve kendi yapmak istedi. Hiç itiraz etmeden ve onu bekletmeden elimdekileri hemen onun önüne doğru uzattım. Çocukların gözlem yeteneğine her seferinde bir kez daha hayran oluyorum, beni yalnızca bir kaç saniye izlemiş olmasına rağmen sanki daha önce defalarca yapmış gibi merdaneyi tutup oyun hamurunun üzerinde yuvarlamaya ve hamura şekil vermeye çalıştı. Tabi öyle kuvvetli bastırıp hamuru açamadığı için ben devreye girerek hamuru açıp tekrar önüne koydum. Merdaneyi hamurun üzerinde bir ileri bir geri yuvarlamak çok hoşuna gitti. Devamında ben kalıpları elime alarak bir kaç şekil oluşturdum. Bu arada Kaan yine beni pür dikkat izledi. Hamuru eline almak için sabırsızlandığını gözlerinden anlıyordum. Şekillerle işimiz bitince sıra hamuru kalıpların içine koymaya geldi. Yine önce ben hamuru kalıbın içine yerleştirdim ve oğlumun eline verdim. Kaan önce açtı ve kalıbı ve hamuru inceledi, sonra kalıbın kapağını kapatıp bastırdı ve sonra açarak içinde oluşan şekli çıkardı.  Yüzünde yeni bir şeyler öğrenmenin verdiği şaşkınlıkla karışık mutlu bir ifade ile kalıptan çıkan hamuru annesine gösterdi, ve kendini alkışlamayı da ihmal etmedi :) Bir şeyleri başardığında ya da bizim sözümüzü dinleyerek bir şey yaptığında onu alkışla motive ediyoruz ve bu çok hoşuna gidiyor. Oyun hamuruyla başardıklarından sonra bu sefer benim onu taktir etmemi beklemeden o kendi kendine aferin dedi :) 

Oğlumun oyun hamuruyla yeni tanışmış olmasına rağmen gayet ilgiliydi, aradan fazla zaman geçmeden bu aktiviteyi tekrar ederek becerisini geliştirmeye çalışacağız. Aktivitelerimiz arasına her geçen gün yenileri eklendikçe hem ben, hem de oğlum birbirinden keyifli dakikalar geçiriyoruz.