Oğlumla yaptığımız günlük aktiviteler, bazen başka bloglarda gördüğüm aktiviteler olurken, bazen de tamamen spontane gelişen bir aktivite yaparken buluyoruz kendimizi. Bugünkü aktivitemiz de spontane gelişen aktivitelerden bir tanesiydi; mandalları sepete takıp çıkartmaca oynadık. Oğlum mandallarla oynamayı çok sevdiğinden salonumuzdaki oyun alanında her zamanki gibi sessizce mandallarıyla oynuyor, onları sepete doldurup boşaltıyordu. Bende hemen fırsatı değerlendirip aniden aktiviteye çevirmeye karar verdim. Oğlum oyununa devam ederken yanına oturarak önce sepete kendim mandalları tek tek taktım ve yine tek tek çıkardım. Ben mandalları takıp çıkarırken oğlum da beni izliyordu. Bir süre böyle devam ettikten sonra bir baktım o da mandalları takmaya çalışıyor. Önce mandalları tersinden takmak için beyhude bir çaba içine girdiyse de ben eline mandalın takması gereken tarafı verip düzelttikten sonra çabaları sonuç vermeye başladı.
Aktivitelerimizde normalde Kaan çok bariz bir yanlış yapmadığı sürece müdahele etmem ama bu kez mandalı tersten tuttuğu için düzeltmek durumunda kaldım. Önceleri mandalları tutup açmakta zorlandı ama bir iki denemeden sonra akıllı oğlum mandalları sepete takmayı başardı. Hatta o kadar gaza geldi ki yerden kalkıp aktivite masasının üzerine bir güzel kuruldu ve aktivitesine orada devam etti. Tabii anne olarak bende mutlu oldum çünkü bu aktivitenin el kasları ve el-göz kordinasyonu gelişimi açısından oldukça faydalı bir aktivite olduğunu düşünüyorum. Sonuç olarak spontane gelişen aktivitemiz birlikte güzel zaman geçirdiğimiz bir oyuna dönüştü.
İlk önce mandalı ters tutunca, kadraja şipşak yakalayıverdim :)
Hızını alamayan oğlum aktivite masasının üzerinde aktivitesine devam etti :)
yerim o parmaklarını Kaaannnnn
YanıtlaSilTeşekkür ederiz Gamzeciğim.
YanıtlaSil